Appaloosa Plains, Here I come!
"Wow!". Reza Chapman staat voor een prachtig victoriaans huis. "Hier gaan wij wonen Bassie", zegt ze terwijl ze haar hond eens lekker over zijn kop aait. Wat is het hier prachtig. Het huis is mooi en er zit erg veel land bij. Groot genoeg om haar droom te verwezenlijken; een eigen paarden ranch. Reza vist de sleutel uit haar zak en loopt via de lange oprit naar de deur toe. Chebras komt blaffend achter haar aan.
Ze draait de sleutel om en stapt naar binnen. Wat is het mooi! Haar eetkeuken is precies zoals ze hem besteld heeft! De eetkeuken is helaas het enige wat er in het huis te vinden is, toen ze die had besteld was haar geld op. Ze mag zich al in haar handen knijpen met dit huis. Haar hele kindertijd heeft ze gedacht dat ze haar leven zou moeten door brengen in New York. Het platteland leek zo ver weg en onbereikbaar. Totdat na de dood van haar oma opeens die brief kwam. Zij kreeg de gehele erfenis. Haar oma wist van Reza's droom en had er alles over om die te verwezenlijken. Reza kijkt nog eens om zich heen. "Dankje oma", fluistert ze zachtjes.
"Whraf, Whraf!". Chebras spring wild tegen Reza op. "Kom maar liefie! Jij vind het ook mooi heè".
'S avonds liggen ze allebei in bed. Chebras ligt heerlijk te snurken in zijn mand. Reza valt ook gelukkig in slaap. Morgen is de eerste dag van haar nieuwe leven! Morgen mag ze voor het eerst aan de slag in haar nieuwe baan, schoolpleinwacht op het plein van de basisschool in de buurt. Het liefst zou ze haar geld verdienen met paardrijden, maar ze heeft geen geld voor een paard, geen geld voor een ranch en geen geld voor trainingslessen. Dat komt nog wel ...
Update!
De volgende ochtend gaat de wekker al vroeg af. Reza is nog diep in slaap. "Hmmm", kreunt ze. Ze slaat de wekker uit. Ze kan toch nog wel vijf minuutjes blijven liggen toch. Crebas vind duidelijk van niet. Wild blaffend springt hij op het bed.
Reza knuffelt wat met hem. Crebas is haar beste vriend, haar beste maatje. Ze zou niet weten wat ze zonder hem moest beginnen.
Reza maakt gauw een lekker ontbijtje klaar. Ze springt onder de douche en kleed zich aan. Voor Crebas nog een bak met hondenbrokken ...
En ze is er klaar voor. "Dag schatje!", roept ze tegen Crebas. Ze doet de deur achter zich dicht. Crebas springt luid blaffend en jankend tegen de deur op. Hij is nog niet gewend aan alleen zijn. Even wil ze terug gaan, maar ze houdt zich groot. Het gaat nu om haar, niet om Crebas. Die kan best even alleen zijn. Ze loopt lange oprit af. De taxi staat al klaar. Ze heeft er zin in!
Update!
Paragraph. Hier klikken om te bewerken.